Deszczowa bossa nova

Gdy lato zbiera się pospiesznie,

by zdążyć uciec przed jesienią,

a jesień właśnie grozi wrześniem

wbrew jakimkolwiek uniesieniom,

siądźmy po cichu gdzieś przy oknie

i jeszcze dajmy szansę latu

- zanim nam całkiem tu namoknie,

piosenkę niech daruje światu.

I oto nowa bossa nova,

ciut załzawiona bossa nova.

Już w deszczu bosą stopą stąpa,

za letnie słowa się nie chowa.

Gdy miłość zbiera się pośpiesznie,

bierze walizkę, płaszcz zakłada,

kiedy już nawet prosić nie śmiesz,

wolisz zapukać do sąsiada,

siądźcie na chwilę na kanapie,

tak zwyczajowo, przed podróżą

- niech się ostatnie słowo złapie,

piosenka z serca się wynurzy.

I oto znana bossa nova,

ciut załzawiona bossa nova.

Już w deszczu bosą stopą stąpa,

za letnie słowa się nie chowa.

Gdy życie zbiera się pośpiesznie

po wiosnach, latach i jesieniach,

codzienność się poddaje pleśni,

a czas się gubi w zapomnieniach,

ostatni raz przysiądźmy razem,

trzymajmy mocno się za ręce

i w „Pod Ostatnią Chwilą” barze

pozwólmy ponieść się piosence.

To już ostatnia bossa nova,

ciut załzawiona bossa nova.

Już w deszczu bosą stopą stąpa,

za letnie słowa się nie chowa.