Punkt A

Na strychu stare trzewiki, stos czasopism z lat 80, worki puszek
po piwie (pamiętam, jak ojciec przyniósł litrowego Faxa; pierwsze
miejsce w kolekcji i zawiść kumpli). Tłoczą się sprawy, do których

najbardziej pasują słowa: ciemność, wilgoć i oddech lub brak
tchu. Jak brzmi mianownik liczby pojedynczej? Nie istnieje,
bo zabraknąć tchu może tylko w parze. Pamiętam rok 1985;

Jaruzelski był jeszcze premierem, w sklepach wzrosły znów ceny,
dwa razy mieliśmy zaćmienie słońca i dwa razy zaćmienie księżyca,
na dnie Oceanu Atlantyckiego odnaleziono wrak Titanica, a ja

pierwszy raz pocałowałem Małgośkę. Nawet nie wsunąłem języka,
tylko zetknięcie ust, a byłem przekonany, że przestało być mi obce
słowo seks. Teraz robię porządki: makulatura, aluminium, śmietnik,

docieram do punktu B. Nie wiem, co z resztą poutykaną
w głowie, która wyfruwa nagle i krąży, krąży,

krąży; natrętna ćma.