może już czas

           Przyjdzie czas, kiedy w lustro popatrzę bez wstydu

     Ernest Bryll

może już czas wrócić do pisania. w słowo

wejść i się zadomowić: nie gość, nie przechodzień

- mieszkaniec przyjmujący czynną stronę świata. tak

mówić będą najpierw ci z ulic, pustyni i błota:

przyjmij dar zapisany w granatowym horyzoncie,

w roztrzepanych czuprynach wierzb, w niespokojnych

sosnach, w brzozie, która pasuje do policzka, łzy

i wzruszenia. może już czas znowu zaglądać

pod purpurową podszewkę życia. przejrzeć się

w dotykach, fakturach, deseniach; w lustrze

przypatrzyć się sobie. powiedzieć. może

już czas